กลอนให้กำลังใจ

กลอนให้กําลังใจ กลอนให้กําลังใจเพื่อน

ส่งใจไปชายแดน แอบส่งความห่วงใยไปที่หนึ่ง ส่งไปถึงผู้คนไม่รู้จัก ณ มุมนี้มีหนึ่งคนหม่นใจนัก รุนแรงหนักไม่สงบอบอุ่นใจ อยู่ทางนี้มีแต่รับข่าวสาร สิ่งที่อ่านที่เห็นเท็จจริงไหม เมื่อรับรู้เหตุการณ์ความเป็นไป ทำได้เพียงทำใจและไตร่ตรอง แต่ละวันปั่นป่วนล้วนสลด ช่างรันทดหมดกันพลันเศร้าหมอง อยากให้หยุดให้จบทบทวนมอง นั่นพวกพ้องมิใช่หรือที่สิ้นใจ มิอาจหรอกบอกกล่าวใครเศร้ากว่า หยดน้ำตาฉันเธอล้วนเอ่อไหล เธอฆ่าฉันฉันฆ่าเธอเสมอไป คนข้างหลังขาดใจไปตามกัน

ถึงวัน...ก็จะกลับ ดั่งนกน้อยจากรังยังอ่อนหัด โผบินลัดท้องทุ่งมุ่งตามฝัน ท่องเที่ยวไปในป่าพนาวัน ด้วยมุ่งมั่นเสาะหาประสบการณ์ เที่ยวโผนผกหกเหินห่างจากถิ่น เพียงโบยบินลัดเลาะอย่างอาจหาญ อุปสรรคน้อยใหญ่ที่พบพาน ก็เผาผลาญด้วยจิตที่มั่นคง ดุจนกน้อยจากรังเพียงครั้งหนึ่ง ครวญรำพึงถึงถิ่นมิลืมหลง ยังคิดถึงที่เก่าทั้งเผ่าพงศ์ สักวันคงโบยบินสู่ถิ่นเอย

ยังมีต่ออีกเพียบ »